1. Pagkakadikit nang maigi ng dalawang bagay; kawalan ng puwang sa pagitan ng dalawang bagay na magkatabi o magkadikit.

2. Pagiging magkatapat o magkatimbang sa urì at kakayahan.
Si Pedro ang lápat kay Pablo.

• • pagkakalápat, paglalápat, panlápat: Pangngalan
• • ilápat, inilápat, lapátan, lumápat, mapaglápat, nilapátan: Pandiwa

Pagtitilad o bagay na tinilad nang manipis (tulad ng kawáyan, yantok, atbp.) upang gawing pansalà, panali, panghugpong sa mga binhi, atbp.

• • ipalapát, lapatín, maglapát: Pandiwa

1. Walang puwang; dikít na dikít.
Lápat na pinto ang dapat sa harap ng bahay.

2. Katapat o katimbang sa urì at kakayahan.

3. Angkop o nararapat.
Lápat na parusa ang dapat sa mga magnanákaw.
→ AGPÁNG

• • malapátan, malápat: Pandiwa

Manipis at pira-piraso.
Lapát na buho ang ginawa ni Nonoy.